Պնդումներ ,որոնց հետ համամիտ եմ.
1.Պետք է երեխաներին համոզենք, որ չվախենան հարցեր տալուց, բայց ավելի կարևոր է նրանց հասկացնելը, որ որոշ հարցեր ավելի էական են, քան մյուսները, որ ճիշտ տրված հարցին «ոչ» պատասխանը կարող է նույնքան տեղեկատվական լինել, քան «այո»-ն:
Երեխաները պետք է սովորեն հարցեր տալ առանձ կաշկանդվելու: Պետք սովորեցնել ճիշտ հարցեր տալ, որոնց միջոցով էլ ավելի լավ կհասկանեն նյութը:
2.Մեզ հենց հարկավոր է ավելի լավ ճանաչել մեր աշակերտներին, և դրան ամենալավը կարելի է հասնել ոչ թե նրանց անձնական գործերի միջոցով, որոնք լրացված են կիսագիտական հոգեբանական ախտորոշումներով, և նրանց հիվանդությունների երկար ցանկով, այլ աշակերտներին տալով մտքի, խոսքի և գործունեության որոշակի ազատություն, որքան թույլատրված է դպրոցում, և հետո ոսումնասիրելով նրանց արարքները:
Continue reading “Ջոն Հոլթ «Մանկական անհաջողությունների պատճառները»”
Իմ կարծիքով Սեմյոն Սոլովեյչիկի 
Մարիամ Խաչատրյան 