«Արտույտն ու երկինքը» ստեղծագործությունը քննարկելուց հետո, սովորողները ստեղծեցին փոքրիկ հորինուկներ: Նրանք պատկերացրին, որ արտույտը մի առավոտ նկատել է, որ կտուցը չկա և սկսեցին հորիել:
Նա վախեցած վազեց դուրս: Ճանապարհին նրան հանդիպեց ագռավը: Ագռավը նրան ասաց, որ դա կախարդանք է և կանցնի, երբ բարի գործ անի: Բայց արտույտը չգիտեր, թե ինչ բարի գործ աներ: Հանկարծ ծառից մի ճուտիկ էր ընկնում և դա տեսավ արտույտը: Նա արագ օդից բռնեց և ապահով տարավ իր բույնը: Ճուտիկը շնորհակալություն հայտնեց և նկատեց արտույտի գեղեցիկ կտուցը:
Վարդանյան Մանուէլ