Գարնանային մի սիրուն առավոտ արևը բարձրացավ և ասաց աստղերին.
— Դե, սիրո՛ւն աստղիկներ, երկնքի ճրագներ, հիմա գնացեք, գիշերը եկեք:
Ծաղիկներին ու թռչնիկներին ասաց.
— Զարթնեցե՛ք, ծաղիկներ, զարթնեցե՛ք, թռչնիկներ:
Եվ զարթնեցին բոլոր ծաղիկները, թռչնիկները:
-Ես պիտի երգեմ,- ասաց արտույտը:
-Ես պիտի ծաղկեմ,- ասաց վարդը:
-Իսկ ես ի՞նչ պիտի անեմ,-ասաց մութ ամպիկը,- չջրե՞մ երկիրը:
Արևը պատասխանեց.
-Թող երգի արտույտը, թող բացվի վարդը, իսկ մութ ամպիկը, ջրով լիքը, թող գնա հեռանա:
Ծաղիկները բացվեցին, թռչնիկները երգեցին, երեխեքն էլ զարթնեցին ու սկսեցին արևի երգը:
Մարիամ Խաչատրյան 