Երկու շաբաթ հետո արդեն հասկանում էինք իրար, մի քիչ գիտեինք` ով ինչ է ուզում: Ես հասկացել էի, որ երեխան կրավորական լսողի, դաստիարակի թելադրանքները կատարողի իրավիճակում չպետք է լինի, այլ ազատ ապրող, խաղացող, կառուցող, ստեղծող և ստեղծագործող, հետազոտող, ինքնուրույն հայտնաբերող անհատականություն, որի կողքին դաստիարակը վստահելի ընկեր է, խորհրդատու:
Հինգ տարեկանների գործունեության մեջ կարևոր է բազմազանությունը, հետաքրքրությունը, գործունեության տևողությունը (ոչ ավելի, քան 20 րոպեն): Սեղան-աթոռներն էլ այնքան գրավիչ չեն սաների համար, անշարժությունը չի նպաստում զարգացմանը, դպրոցական նստարանը մարդկության լավագույն հայտնագործություններից չէ, մանավանդ փոքրիկների համար: Մենք ազատ ենք. սովորում ենք հաշվել, չափել, համեմատել, մասերի բաժանել խաղի միջոցով: Խաղն ու աշխատանքը միատեղ են՝ միանման հետաքրքիր ու գրավիչ:
Մարիամ Խաչատրյան 